Terug naar het nieuwsoverzicht.

Samen 'voortborduren' na ontslag

Door: Bernke van Kreij

Op sommige goede ideeën moet je niet gaan zitten wachten, die komen zomaar ineens.

Jan en Marga Korsten.

Net als bij Marga (47) en Jan (51) Korsten toen ze in het voorjaar van 2003 onder de luifel van hun caravan zaten op een camping in Leende. Het ging niet goed bij LG Philips waar het Eindhovense echtpaar al jaren werkte. Ontslagen hingen in de lucht. Om te voorkomen dat ze allebei tegelijk op straat kwamen te staan, besloot planner Marga (47) zich alvast te laten ontslaan en een eigen borduurstudio te beginnen, thuis in de garage. De eerste borduurmachine was weliswaar een kleintje, maar toch een forse investering. Evenals de verbouwing van de garage. "Ik vond het wel leuk om gewoon te borduren, ik had het eigenlijk nauwelijks op van die machines gedaan. Laat staan dat ik wist of je er geld mee kon verdienen. Het was allemaal heel spannend."

Al snel na het opstarten, begon Borduurstudio Valentijn zo goed te lopen dat het ontslag van Jan bij LG Philips, drie jaar later, precies op het juiste moment kwam.

Jan vond zijn plekje achter de borduurmachine, Marga verkaste naar de computer waar ze zich stortte op het tekenen van patronen. "Vergis je niet hoor, elk steekje moet ik apart intekenen. Dat is heel veel werk." Een gemiddeld ruglogo telt ongeveer 15.000 tot 20.000 steken. Maar als het dan is ingetekend op de computer, doet de borduurmachine – voor het grootste deel – de rest.

De klanten van Valentijn, zowel zakelijk als particulier, zorgen voor een constante stroom aan werk. Petten, T-shirts, poloshirts, allerhande bedrijfskleding, maar ook teddyberen en babymutsjes met – 'je kunt het zo gek niet bedenken' – teksten en afbeeldingen.

"In principe kunnen we er alles op borduren wat mensen willen. Maar als wij vinden dat het echt te ver gaat, of dat het iets racistisch is, dan doen we het niet. Maar meestal is het onschuldig. Studenten willen er nog al eens schunnige teksten op, maar dat vind ik wel grappig. Van die keurige jongens die dan onder hun kraag 'kogelvrij lul' laten borduren."

Of zoals een werkgever die al zijn vrouwelijke werkneemsters met kerst een string cadeau deed. "Daarop moest de bedrijfsslogan komen, alleen het woordje 'beter' moest worden vervangen door 'heter'." Nee, namen noemt ze niet.

Van de kredietcrisis merkt het bordurende echtpaar nog niet echt veel. De immense stroom bedrijfskleding die Valentijn verzorgt, blijft gewoon komen. "Tja, ze moeten toch iets aan, hè. Ook als er nog maar een paar werken."

En er zijn ook niet meer particulieren die vragen of Valentijn een of ander duur merk op een Hema-shirtje kan borduren. "Daar beginnen we niet aan. Dat hebben we nooit gedaan. Het is vervalsing en dat is strafbaar. Dat risico zouden we met onze prachtige zaak nooit willen lopen."

ED - 27 december 2008