Terug naar het nieuwsoverzicht.

Delfts blauw motief op Marokkaanse sloffen

Door: Nadine Willemsen

LELYSTAD - Erna May uit Lelystad heeft lichtblauwe slofjes gehaakt. Ze wil er alleen nog wollen pomponnetjes op, maar ze weet niet hoe ze die moet maken. Lilian Pol zit tegenover haar in buurtcentrum De Brink in Lelystad en weet wel hoe het moet.

Allochtonen en autochtone vrouwen praten en breien in buurtcentrum De Brink in Lelystad. Het is het naaikransje anno 2008 om de dialoog tussen verschillende culturen op gang te krijgen.
Foto: Yvonne Pieters

Ze kiezen een kleur wol en gaan aan de slag. Ondertussen kletsen ze over van alles en nog wat. En dat is nu precies de bedoeling van het project 'Praten en breien in Lelystad'.

Het project is een aantal weken geleden opgezet door Thea Laffra van de gemeente Lelystad om de integratie tussen allochtone en autochtone vrouwen te bevorderen. "De dialoog tussen de verschillende culturen is meestal zo serieus. De dialoog moet absoluut worden gevoerd, maar ik geef je op een briefje: informeel gaat dat veel beter", zegt Laffra. Ze ziet haar project als het naaikransje van vroeger. "Daar werd alles besproken. Dat naaikransje is uit de tijd, want iedereen is druk. Dit is een naaikransje anno 2008."

Tessie vanSprang uit Lelystad vindt het niet gezellig om in haar eentje te borduren en komt daarom naar De Brink. "Voorlopig kan ik alleen borduren, maar het is leuk dat ik hier ook andere technieken kan leren."

De gesprekken tussen de vrouwen zijn nu nog vrij oppervlakkig. Ze kennen elkaar pas een week en veel verder dan het aanleren van een nieuwe steek of het bespreken van wat ze allemaal al gemaakt hebben, gaat het niet. Maar als ze straks meer over een bepaald onderwerp willen weten, zoals de Koran of uithuwelijken, wil Laffra mensen uitnodigen om daar, onder het handwerken, over te vertellen.

Het breien - borduren, kantklossen of haken mag dus ook - staat centraal. Daardoor leren de vrouwen al wel wat over elkaars afkomst, want handwerktechnieken zijn over de hele wereld verschillend. " Een paar Turkse vrouwen kunnen heel fijn haken. Die hadden nog nooit van frivolité gehoord, een fijne manier van kantklossen die je veel in België enFrankrijk ziet. Die zijn daar nu dus druk mee", zegt Laffra. Ze pakt er een jurkje bij, een van de eerste resultaten van het project.

Eén vrouw heeft het bovenlijfje gehaakt, een ander heeft er een rokje onder gemaakt. Een derde vrouw heeft met een heel fijn steekje het rokje afgewerkt. Labeltje erin met daarop 'Praten en breien in Lelystad' en het jurkje is klaar voor de verkoop. Ook een mandje met babysokjes is al klaar. Ernaast ligt een paar Marokkaanse sloffen, waarbij een vrouw geprobeerd heeft er een Delfts blauw motiefje in te verwerken. "Het ontroert me om te zien hoe ze zich inzetten. Dit is geen fabriekswerk, het wordt een unieke collectie", zegt Laffra. "Made in China of 'Praten en breien in Lelystad' is een wereld van verschil."

De Stentor - 27 februari 2008