Terug naar het nieuwsoverzicht.

'Levensdrachten' van textielkunstenares Ine Keitz

Door: Ton van Ingen Schenau

ZUTPHEN/AALTEN - Op de Vrije School in Zutphen ontstond haar fascinatie voor textielkunst. Tussen haar 'levensdrachten' in het Aaltens Museum vertelt textielkunstenares Ine Keitz (35) over haar passie voor het werken met textiel.

Schort - 21 X 30 cm - 1994 - viltstift - Ine Keitz
Foto: Ine Keitz
"Handwerken was bij de Vrije School mijn favoriete vak. De keuze voor de AKI in Enschede was dus logisch. Vervolgens belandde ik bij de mode-afdeling Körper und Kleid van de Schule für Gestaltung in Basel.''

"Mijn afstudeerproject was een collectie van tien kostuums waarin invloeden uit allerlei landen waren verwerkt. Dat werkstuk 'In between' heb ik samen met een studiegenoot gepresenteerd op de luchthaven Basel. Daar ben ik nog een tijdje kostuumassistente bij een theater geweest voordat ik weer naar Zutphen terugkeerde.

"Ik wilde dolgraag theaterkleding maken maar kende niemand uit die wereld en vanuit Zutphen lukte dat niet. Ben toen naar Rotterdam verhuisd. Daar hield ik atelier aan huis. Ik maakte veel vrij werk met textiel, waarvoor ik tweedehands materialen gebruikte. Grote doeken met applicaties van repeterende patronen, zoals fragmenten van allerlei gebruiksvoorwerpen. Ik ben ook steeds actiever gaan exposeren.''

"Toen ik anderhalf jaar geleden mijn huidige vriend ontmoette, die ook actief met kunst bezig is, is alles in een stroomversnelling geraakt. Voor het Oerol-festival 2006 op Terschelling maakte hij een sculptuur bestaande uit stoelen, het 'stoelenhuis'. Daarbij ontwierp ik een eigen klederdracht voor vissersvrouwen. Die drapeerde ik, net als hier, op poppen. Een collage van vier vissersvrouwen, die de was van hun mannen ophangen, in de hoop op hun veilige terugkeer. Omdat het mijn eigen klederdracht is, heb ik het maar 'levensdracht' genoemd. Iemand van het Aaltense museum zag mijn werk bij Huntenkunst en zo zijn ze hier terechtgekomen, compleet met de was van de mannen'.

In het museum staan ze gevieren tegenover vier andere, in donkere klederdracht gehulde poppen. Twee daarvan zijn origineel en de andere zijn van de hand van Keitz. De verschillen zijn heel subtiel en pas bij nadere beschouwing valt de moderne touch van Keitz op. Gebruikte kleding, vitrage en saillante details, zoals zwarte doodskopjes aan een rouwkapje. De bijpassende sieraden van Divina van Koppen zijn een smaakvolle aanvulling. De overeenkomst is dat ze beiden met gerecyclede materialen werken. Het volgende project is gebaseerd op de Zuid-Hollandse klederdracht. 'Het liefst zou ik bij de theaterwereld voet aan de grond willen krijgen', klinkt het bevlogen. '

De expositie 'Levensdrachten' is nog tot 24 juni in Aalten te zien.

Kijk ook eens bij de patchwork boeken van Heleen Pinkster.

De Stentor - 18 mei 2007